Het is examentijd op de UCL. Overal op de gang zie je studenten zitten met dikke boeken, grote stapels readers en indrukwekkende hoeveelheden schrijfpapier. Anders dan bij ons heb je hier een jaarsysteem. Een student moet zijn of haar jaar halen en doet dat door aan het einde van het jaar examens af te leggen. Alle kennis die in een jaar vergaard is, moet nu weer paraat worden. Dat is nog eens wat anders dan twee of drie tentamens over vakken uit de laatste periode. Geen wonder dat de studenten er verhit uitzien.
Dat kan ook komen doordat we hier pal onder het dak zitten en het buiten al behoorlijk zomers is. Overal staan ramen open om het beetje frisse lucht dat er is binnen te laten. En dan is het nog maar begin juni. Dat belooft wat voor de komende zomer. Mijn kamergenoot Jacqueline (postdoc uit Utrecht) is al voorzichtig aan het informeren naar de prijs van ventilators.
Met die warmte heb je extra medelijden met de studenten die aan het ploeteren zijn voor de examens. En vooral als het dan examendag is. Kennelijk worden er veel mondelingen gedaan want je ziet nog volop zenuwachtige, netjes in pak en stropdas gestoken kandidaten heen en weer drentelen voor de kamer waar de docent bezig is de voorganger te ondervragen. Ik ben geen fan van mondelinge tentamens (de schijn van onbetrouwbaarheid en willekeur is me te groot), maar de sfeer is wel ouderwets spannend en de ontlading, als de uitkomst positief is, navenant.
Een enkele keer stijgt de hitte een student naar het hoofd. Zo was Liesbeth not amused toen ze haar kamer uitkwam en daar een student met ontbloot bovenlijf zag zitten. Ze heeft niets gezegd maar haar blik was genoeg voor de jongeman om naarstig een t-shirt aan te trekken. Aan de boeken te zien was het een medische student. Misschien was hij zijn eigen anatomie aan het onderzoeken?
Uit alle hoeken en gaten trekken de studenten naar deze bibliotheek. Je ziet archeologen en taalkundigen maar ook psychologen, medici en economen. Je vraagt je af of er geen koelere plekken zijn.
Wie deze berichten leest, denkt misschien dat ik UCL wat ouderwets vind. Dat is dan toch alleen maar in bepaalde opzichten zo. Vorige week begon ik met mijn cursus voor de medewerkers hier en dat speelde zich af in een computerzaal van Psychologie. Daar hing een Smartboard. Ik geloof niet dat ik zoiets al eens op de VU gezien heb. Het is een scherm waar je je powerpoints op kunt projecteren. Maar het is ook een touchscreen, dat je met je vingers kunt aanraken om commando's te geven aan de pc die op het Smartboard is aangesloten (alof je met een muis klikt). En het is ook een beschrijfbaar blad, waarop je met felkleurde stiften (die alleen virtueel kunnen schrijven) vrolijke tekeningen kunt maken of geprojecteerde informatie kunt accentueren. En het resultaat kun je dan ook nog eens bewaren in je computerprogramma. Ik had een tijd het gevoel dat ik op Hogwarth van Harry Potter aan het lesgeven was.
Deze week is die fancy zaal niet beschikbaar. Examentijd...
